راه های درمان اختلال دوقطبی؛ دارو درمانی، روان درمانی و بستری شدن - پرسینا بلاگ

بیشتر افراد متوجه شده اند که درمان علائم اختلال دوقطبی به دارو درمانی، روان درمانی و آموزش روانی نیاز دارد. گاهی اوقات، حتی لازم است بیمار در بیمارستان بستری شود. در این مقاله قصد داریم روش های درمان اختلال دوقطبی را توضیح دهیم.

دارو درمانی

دارو درمانی بخش مهم از درمان اختلال دوقطبی و تثبیت کننده خلق است. برخی از داروهای رایجی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از:

1. داروهای تثبیت کننده خلقی

برای درمان دوره های (اپیزود) مانیک و هیپومانیک تجویز می شوند.

2. داروهای ضدافسردگی

برای درمان دوره های افسردگی تجویز می شوند.

3. داروهای ضد روان پریشی

گاهی اوقات علاوه بر داروهای دیگر، داروهای ضد روان پریشی برای درمان علائم اپیزود خلقی تجویز می شوند.

بیمار ممکن است قبل از دارو درمانی، روش های درمانی مختلفی را امتحان کرده باشد. بهتر است عوارض جانبی داروها را سریعاً به پزشک اطلاع داد و قبل از ترک دارو با او مشورت کرد. بیمار نباید به محض فروکش کردن علائم، دوز های مختلفی از دارو را روی خودش امتحان کند و همچنین نباید خودسرانه دارو را قطع کند، زیرا این امر خطر ابتلا به شیدایی یا افسردگی را افزایش می دهد. همچنین چون برخی از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی را در ذهن بیمار تقویت می کند، باید پس از مشاهده هرگونه عوارض جانبی سریعاً پزشک را در جریان ماجرا قرار داد.

به طور معمول، درمان شامل ترکیبی از حداقل یک داروی تثبیت کننده خلقی یا داروی ضد روان پریشی با روان درمانی است. رایج ترین داروهای مورداستفاده برای درمان اختلال دوقطبی شامل کربنات لیتیم و اسید والپروئیک (دپاکوت (Depakote) نیز نامیده می شود) می باشند. کربنات لیتیم می تواند به طور قابل ملاحظه ای در کاهش مانیا تأثیرگذار باشد، گرچه پزشکان هنوز دقیقاً نمی دانند چگونه کار می کند. لیتیم همچنین ممکن است از گسترش و بدتر شدن افسردگی جلوگیری کند. بنابراین لیتیم اغلب در رابطه با داروهای دیگری که ارزش بیشتری برای علائم افسردگی دارند از جمله داروهای ضدافسردگی، تجویز می شود.

اسید والپروئیک (دپاکوت) یک داروی تثبیت کننده خلقی است که همراه با کارامازپین (Equetro) و یک داروی ضد صرع در درمان بیماری های مانیک یا اختلال دوقطبی استفاده می شود. این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با لیتیم برای کنترل علائم استفاده شوند.

لاموتریژین (Lamictal) یکی از داروهای ضد صرع است که از افسردگی و به میزان کم از مانیا یا هیپومانیا جلوگیری می کند. سایر داروهای ضدصرع مانند گاباپنتین (Neurontin)، اکس کاربازپین (Trileptal) یا توپیرامات (Topamax) به عنوان درمان های تجربی در نظر گرفته می شوند که گاهی اوقات در درمان علائم اختلال دوقطبی یا شرایط دیگری که اغلب همراه با آن رخ می دهد مؤثر هستند.

هالوپریدول (Haldol Decanoate) یا داروهای ضد صرع جدیدتر مانند آریپیرازول (Abilify)، اسناپین (Saphris)، اولانزاپین (Zyprexa, Zyprexa Relprevv و Zyprexa Zydis) یا ریسپریدون (Risperdal) اغلب به عنوان جایگزین لیتیم یا دیوالپروکس به بیماران داده می شود. این داروها همچنین ممکن است در درمان علائم حاد شیدایی مؤثر باشند. مطالعات مقدماتی نشان داده اند که داروی کاریپرازین (Vraylar) ممکن است برای درمان افسردگی دوقطبی مفید باشد.

روان درمانی

روان درمانی که مشاوره درمانی نیز نامیده می شود، می تواند زمان ارزشمندی را برای بیمار فراهم کند تا او استراتژی های مؤثر را برای مقابله با اختلال و مدیریت علائم یاد گرفته و تمرین کند. درمان رفتاری شناختی می تواند به بیمار کمک کند تفکرات و رفتارهای منفی را از خودش دور کند. خانواده درمانی به اعضای خانواده کمک می کند ارتباطی آرام و مؤثر برقرار کرده و استرس کلی را در سیستم های ارتباطی کاهش دهند. روان درمانی همچنین می تواند آموزش روانی ارزشمندی را برای حل مسئله و توسعه عادت های مراقبت از خود فراهم آورد.

درمان سرپایی

برنامه های درمانی روزانه، مداخلات فردی و گروهی، حمایت پزشکی و حمایت از افرادی که از بیماری های روحی رنج می برند را ارائه می دهند. آن ها همچنین می توانند آموزش های روان شناختی مهمی را در مورد موضوعاتی مانند مدیریت دارو، مدیریت علائم، بهبود سوءمصرف مواد و مهارت های زندگی روزانه ارائه دهند.

بستری شدن

زمانی که خلق وخوی شما بسیار ناپایدار است یا هنگامی که افکار خودکشی را در سر می پرورانید، بستری شدن در بیمارستان یا مراکز مراقبتی ممکن است ضروری باشد. هدف از بستری شدن، تثبیت خلق وخوی فرد بیمار است.

درمان تشخیص دوگانه

تقریباً 56% افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، مصرف مواد مخدر یا الکل را تجربه کرده اند. اگر سابقه شخصی یا وراثتی سوءمصرف مواد را دارید، ممکن است روشی درمانی که هم بر مصرف مواد و هم بر علائم اختلال دوقطبی متمرکز است، برای شما در نظر گرفته شود. زمانی که به دنبال درمان برای مصرف مواد و اختلال دوقطبی می شد، ابتدا ممکن است برای رفع علائم مواد مخدر یا الکل، نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشید.

درمان اختلال دوقطبی را از کجا شروع کنم؟

اولین مرحله در درمان اختلال دوقطبی تشخیص مناسب است. دارو درمانی و سایر روش های درمان بسته به اینکه آیا اختلال دوقطبی نوع یک، اختلال دوقطبی نوع دو، اختلال سیکلوتیوم (Cyclothymic Disorder) و یا سابقه سوء مصرف مواد دارید می تواند متفاوت باشد. پزشک می تواند توصیه های لازم را به روان پزشکان، مشاوران و دیگر متخصصان بهداشت روان ارائه دهد تا بتوانند درمان مؤثری را برای سلامت روان شما داشته باشند.

خوب است بدانید علائم خلقی به راحتی از بین نمی فرایند. بهترین زمان برای شروع درمان، هنگامی است که شما حالت خلقی پایداری را تجربه می کنید. اگر حالت خلقی ناپایداری دارید و دچار توهمات هستید یا افکار خودکشی را در سر می پرورانید، بلافاصله به یک روانشناس متخصص مراجعه کنید.

اختلال دوقطبی قابل درمان است و علائم آن می تواند مدیریت شود؛ بنابراین زمان را از دست ندهید و همین امروز برای یافتن بهترین روش برای درمان اختلال دوقطبی اقدام کنید.

آژانس مسافرتی: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه